Meta-Horror: het enigmatische subgenre ontrafelen

De evolutie van horrorspellen heeft geleid tot innovatieve manieren om spanning en angst te creëren. Hoewel bekende mechanica vaak voorspelbaar worden, ontstaan ​​uitzonderlijke titels die het genre opnieuw definiëren. Dit artikel richt zich op "Meta-Horror" -games-degenen die de vierde muur breken, die direct interactie hebben met de speler buiten de fictieve wereld van het spel. Deze interactie verhoogt de game -ervaring tot een echt opmerkelijk niveau.

Het concept van het breken van de vierde muur is niet nieuw; Psycho Mantis in Metal Gear Solid, bijvoorbeeld, vroeg beroemd spelers om hun controllers in 1998 neer te zetten. Dit was destijds revolutionair, en hoewel soortgelijke technieken zijn gebruikt in games zoals Deadpool, Detroit: Word Human en Nier Automata, zij missen vaak de diepte en innovatie gevonden in echte meta-horror.

Recente games zoals Miside bevatten elementen van meta-horror, maar vaak zijn deze beperkt tot eenvoudige spelersinteractie binnen een complexe spelstructuur. Dit verdient verdere verkenning in een toekomstige discussie.

Laten we duiken in enkele opvallende voorbeelden van meta-horror:

Doki Doki Literature Club!

Deze visuele roman uit 2017 presenteert aanvankelijk als een charmante romantische komedie, maar neemt snel een donkere en verontrustende wending. De meta-horror-elementen reiken verder dan eenvoudig adres; De game werkt samen met het besturingssysteem van de speler, het maken van bestanden en het manipuleren van de gebruikerservaring op manieren die zowel verhalende als gameplay -elementen zijn. DDLC populair maakte deze stijl van interactie, waardoor spelers zowel geïntrigeerd als gestoord werden.

oneshot

Dit RPG-maker-avontuur gaat het meta-horrorconcept verder. Hoewel het niet op de markt wordt gebracht als een horrorspel, bevat het verontrustende momenten en een unieke interactie met de speler. Oneshot richt de speler rechtstreeks aan via System Windows, maakt bestanden en verandert zijn eigen titel, allemaal integraal voor gameplay. In tegenstelling tot DDLC maakt het volledig gebruik van deze mogelijkheden, waardoor een echt memorabele ervaring ontstaat.

IMscared

Imscared is misschien wel het toppunt van Meta-Horror. Deze game interageert niet alleen met de speler; Het presenteert zich als een zelfbewuste entiteit, een "virus" dat interactie heeft met het systeem van de speler. Het manipuleert de computer van de speler, crasht, minimaliseert Windows, het besturen van de cursor en het maken en verwijderen van bestanden - allemaal onderdeel van de gameplay -ervaring. Hoewel mogelijk alarmerend, verzekert het spel spelers dat het niet kwaadaardig is.

Uitgebracht in 2012 en sindsdien bijgewerkt, blijft IMScared een unieke en angstaanjagende ervaring, die de lijnen tussen game en realiteit vervaagt.

Conclusie

Hoewel veel games vergelijkbare technieken gebruiken, bereiken weinigen de beheersing die door deze voorbeelden wordt aangetoond. Meta-Horror biedt een unieke en onvergetelijke game-ervaring. Of je nu de voorkeur geeft aan visuele romans, RPG-avonturen of iets verontrustends, er is een meta-horror-game die wacht om je uit te dagen en te verrassen. Overweeg om oneshot of imscared te verkennen, of zelfs de meer chaotische ervaring van stemmen van de leegte, voor een echt unieke game -ervaring.