Taiko

Badanie świata Taiko: japońska perkusja

Bębny Taiko reprezentują zróżnicowaną rodzinę japońskich instrumentów perkusyjnych. Podczas gdy termin „taiko” (太鼓 太鼓) obejmuje wszystkie bębny po japońsku, na arenie międzynarodowej zwykle odnosi się do Wadaiko (和太鼓, „japońskie bębny”) i zespołowego stylu perkusji zwanego Kumi-Daiko (組太鼓, „Zestaw perkusji”) . Rzuty kunsztu Taiko różni się znacznie między twórcami, przy czym konstrukcja ciała perkusyjnego i skóry potencjalnie zajmuje lata w zależności od zastosowanych technik. 🎵>

Styl Kumi-Daiko, z zespołem grającym na różne bębny, pojawił się w 1951 roku dzięki Daihachi Oguchi i rozkwitł przez grupy takie jak Kodo. Inne style, takie jak Hachijō-Daiko, rozwinęły się w określonych japońskich społecznościach. Grupy Kumi-Daiko są teraz globalne, występują w USA, Australii, Kanadzie, Europie, Tajwanie i Brazylii. Wydajność Taiko obejmuje wiele elementów: złożoność rytmiczną, strukturę formalną, techniki kija, strój i określone zastosowane instrumenty. Występy często zawierają różne Nagadō-Daiko w kształcie beczki i mniejsze Shime-Daiko, często towarzyszą wokale, struny i drewniane.

Zrzut ekranu